Günler önce gördüm bir babanın deniz kenarında oğlu ile oturmuş "Arkadaşlar bizim fazla çevremiz yok. Oğlum kanseri yendi. Oğlum balon uçurtmak istiyor sizi de bekleriz." diyerek olmayan çevresi ile paylaşımını. Çocuk için çok mutlu oldum. Babanın sevincini paylaşmak ise o bir ebeveyn için ne demek iyi biliriz. Ve kanser gibi bir beladan kurtulmak kutlamaya değer. Babamız da çocuğun en çok keyif alacağı bir etkinlik düşünmüş gökyüzüne balon bırakmak. Evresi çok geniş olmadığı için bir anda viral olmuş bu paylaşım. Hem öyle bir viral olmuş ki Sancak Tepe Belediyesi Başkanına kadar ulaşıp başkan beyi derinden etkilemiş. Bizler çok duygusal bir milletiz tabi. Mutluluğumuza bir de o çocuğun çevresi olma yalnız değilsin hepimiz varız hissini verme isteği hepimizde uyanı erdi. Buraya kadar her şey normal. Bir baba çocuğunun elim bir hastalığın pençesinden kurtuluşunu ve onun eğlenceli isteğini paylaşıyor çocuk üç bilemedin 4 yaşlarında ya var ya yok. Bu paylaşım Başkan Beye ulaşıyor zira bizim milletimiz duygusal bir millet hele bir de çevremiz yok dediyse akan sular durur. Başkan bey de bizim milletten ya o da duygusal tabi. " Ne demek çevremiz yok biz varız ya!" deyiver iş belli ki önce sosyal hesaplarda paylaşarak yayıldı planlanan duyar kasan duyarsızlık ardından duyulan gün gelecek olan duygusal hassasiyeti yüksek aileler ve onların balon uçurtmaktan büyük keyif alacak çocukları. Yeter mi olmaz bir de sosyal medya fenomenleri ve olmak isteyenleri var. Oradan duyarlıyız fotoğrafı paylaşacak olan. Belki en çokta balon satan parti malzemecileri sevindi bu duruma. Helyum gazlı normal bir balon 60 TL yine helyum gazlı parti balonları büyük boylar 400 TL.  Nitekim beklenen gün gelip çattı ve binlerce balon ile kimsesiz çocuğun kimsesi milletimiz, belediyenin özenle kurduğu sahneyi dolduruverdi.  Rengârenk balonlar çeşit çeşit, kiminde bir deste kiminde birçok uçmaya hazır. Ve belediye başkanı beyefendi sahnede yanında küçük çocuk anne babası, etrafta büyük bir kalabalık. Anons say ve bırak. Yaşasın, uçuyorlar! Ve ellerde ki tüm balonlar yükseldi göklere. Çocuklar çok mutlu oldu, sevinç çığlıkları attı, eğlendiler. Fotoğraflar çekildi, paylaşıldı tüm sosyal hesaplarda. Kimsesizlerin kimsesi olduk huzuruyla. Mutluydu insanlar. Kanser çok kötü bir hastalık. Hele bir de bu hastalığın muhatabı çocuklarsa çok daha kötü. O minik yüreklerine incecik kan yolları dayanmıyor en başta. Kurtulsun çocuklar paylaşalım hep birlikte bu kurtuluş mutluluğunu. Kanserin arkadaşı olacak olan balonlarla.  Duyarlılık Duyarsızlık doğurdu.  Kız nişanlı, gelin gümanlı, koca karının hali belli.  Hadi millete eğlence olsun yeterli millet eğlenceye koşarak gider,  ailenin hali de ortada ağır bir sarsıntı evlat acısı ile sınandı. Hepsine tamam peki koskoca Belediye Başkanı'nın hali mi belliydi? Diyemedi mi ki balon uçar, patlar, uzak yerlere savrulur ve savrulduğu yerleri kirletir. Onun yerine “Fidanlar dikelim, bu güzel çocuk ve onun temsil ettiği tüm çocuklarımız adına, tüm çocuklarımızın bu illetten kurtulması dileğiyle. O bizden almadan minik evlatlarımızı biz verelim her bir fidanını toprağa.” Diyemedi mi?  Diyemedi! Orman yapmak için arazi mi kalmamıştı? Diyemedi!  Çünkü ağaç dikmek bu denli reklam edilmez ve renkli de görünmezdi.  Orman! Onu yapmak hayırlı bir iştir. Çünkü orman büyür gelişir, çoğalır, ağaçlarla dolar, dünyayı temizler. Binlerce canlıya ev sahipliği eder.  Ey Çocuğum! Kocaman ağaçların olsun sen büyüdükçe seninle büyüyen ve senin sevincini yüz yıllarca taşıyan. Ama yok ne başkanın ne de onun yardımcılarının böyle bir derdi yok. Olsa idi böylesi bir sorumsuzluğu değil sorumluluk alıp yüksek bilinçle en iyisini ve en sürdürülebilir olanını daha da önemlisi en sağlıklı olanını akıl ederlerdi. Yüreğim sızladı. Bu şenliği birlik olmak budur işte diyerek paylaşımları gördükçe. Alkışlayanları, ne iyi etmişsiniz başkanım diyenleri, tebrikleri gördükçe. İşin içinde çocuk olunca daha da duyar-la-n-ı-yor bizim vatandaşlarımız. Dedim başkan ne yapsın ki Sevim! O siyasetçi. Sağlıklı düşünen bir avuç insandan ona ne fayda ona zarf atacak olanlar o duygusalca alkışlayanlar önemli değil mi?  Paylaşımlarda yorumlarına bakıyorsunuz hep alkış. Nadir bir iki çevre kirliliğine vurgu yapanlara da aynı güruh tarafından saldırıya uğruyor. “Siz dertlenmeyin yine biz toplarız” deniyor. Toplarlar tabi. Bu “yine biz toplarız” ifadesi bizim oralarda anlatılan pasaklı kadın hikâyesini hatırlatıyor. Kadın öyle pasaklı öyle kirliymiş ki nede olsa çamaşır yıkayacağım diye donuna işemiş. Yani sokağın sonu yine aynı bataklığa çıkıyor. İster düş boğul istersen de sokak, sokak dolaşmaya devam et. Yorulmadan nice ki duyarsız duyarlılardan kurtulup dünya insanları ile daha medeni ve uygar insanlığa ulaşana değin. Daha gidecek çok yolumuz var güzel ülkem. Bizde bu denli çok duyarlı duyarsız ve bu duyarsızlıkları çokça alkışlayanlar oldukça!     Sevim KILIÇ 26.05.2025